За что я люблю свою родной язык сочинение
Эссе «Мой родной язык – моё сокровище»
Родной язык – это тот язык, который окружает нас повсюду с самого рождения. У каждого народа свой собственный язык. Он отражает культуру страны и её обычаи.
Мой язык – русский. Я очень люблю наш язык, так как он очень богат и многообразен. Русский язык формировался на протяжении многих веков, всё время, изменяясь и отражая культуру народа. Очень многое повлияло на его развитие. К примеру, известные поэты и писатели, такие как: Александр Сергеевич Пушкин, Лев Николаевич Толстой и многие другие.
Наш язык очень красив и мелодичен. Русская лексика очень богата фразеологизмами и речевыми оборотами. С помощью русского языка можно описать очень подробно свои чувства и мысли.
Русский язык не так прост, как кажется. За время его существования менялось написание слов, слова, некоторые из них сейчас вообще не употребляются в нашей речи. Так же в нашей речи очень часто начали употреблять слова из других языков. Я считаю, что это хорошо, так как новые слова показывают, что мы не стоим на месте и постепенно развиваемся. По моему мнению, язык – это живой организм, который меняется вместе с народом.
Русский язык кажется легким до того момента, пока не начнешь его изучать. С самого начала изучения узнаёшь много нового и интересного.
С раннего детства наши родители говорили нам, что нужно учиться грамоте. Грамотность – это владение языком на высоком уровне. Нужно учиться не только грамотно говорить, но и писать. После произношения и понимания первых слов, человек может начинать получать огромную информацию из окружающего нас мира.
Русский язык считается одним из самых сложных в мире не только для иностранцев, но и для его носителей. Когда я не понимаю тему на уроке русского языка, мне сложно представить, каково людям из других стран, которые начинают его учить. Для них это в два раза сложнее, так как помимо нашего языка они изучают и свой родной язык. Сложность заключается в том, что языки в разных странах очень сильно отличаются своими правилами и грамматикой. То, что иностранцы начали изучать наш язык, это очень почтенно, так как не каждый русский знает свой язык. Мне бы очень хотелось, чтобы наш язык звучал во всех уголках мира.
Изначально дети не понимают, для чего нужен язык. Задача родителей — помочь объяснить это детям. Позже ребенок сам начнет понимать, что к чему. В школе детей научать писать и читать, но нужно помнить, что самая глубокая база даётся с раннего детства. Если к нашему языку относиться с почтением и уважением, то он никогда не попадет в список «мёртвых» языков.
Мы должны гордиться родным языком, беречь и уважать его. Я очень люблю нашу страну, культуру, народ и историю нашей необъятной Родины! Мне повезло в том, что я живу в замечательной стране, в которой говорят на великом, могучем и самом красивом языке в мире!
Сочинение на тему: “За что я люблю русский язык”
Русский язык – это великий и могучий язык, национальный русского народа. Он является языком межнационального общения, так как Россия – многонациональная страна. Я живу в России, поэтому русский язык является неотъемлемой частью моей жизни: он является основание нашей культуры, на нем общается большая часть населения нашей страны, на нем преподают в учебных заведениях и на нем написаны все важнейшие документы.
Что для меня значит Русский язык? Русский язык для меня – это, прежде всего, мой родной язык. С самого раннего детства родители
А сейчас, на русском языке я обучаюсь в школе, общаюсь с окружающими людьми, читаю книги, написанные на нем.
Александр Сергеевич Пушкин, считающийся основателем современного русского языка, сказал, что Русский язык “гибкий и мощный в своих оборотах и средствах”, “переимчивый и общежительный в своих отношениях к чужим языкам”, звучный и выразительный. Действительно, Русский язык является сложным и развивающимся языком. По сравнению с другими языками, например с английским, Русский язык
Взять, например, англо-русский словарь: на одно английское слово приходится несколько русских, а значит, что в русском языке намного больше слов близких по смыслу, при этом они отражают различные оттенки одного слова.
Также русский язык постоянно развивается, множество нововведений с каждым годом появляется в нем. Появление новых слов, заимствование иностранных и изменение уже имеющихся слов, смена ударения, введение профессиональных слов – все это на сегодняшний день меняет и совершенствует русский язык.
За что мы все любим русский язык? Меня, в частности, русский язык удивляет и завлекает своей бесконечностью и богатством. Его подробное изучение дается не многим, возможно, поэтому не все понимают его истинной глубины и ценности.
Русский язык чем-то похож на русский народ. Он такой же сильный, стойкий, мужественный. Невероятное чувство гордости охватывает меня, когда я задумываюсь о том, что именно русские писатели и поэты, такие, как Александр Сергеевич Пушкин, Михаил Юрьевич Лермонтов, Николай Васильевич Гоголь, Лев Николаевич Толстой, написали свои великие, известные всему миру произведения.
Они раскрыли душу русского языка перед читателями. И именно с их помощью, многие увидели красоту, богатство и ценность русского языка. И. С. Тургенев так написал: Во дни сомнений, во дни тягостных раздумий о судьбах моей родины,- ты один мне поддержка и опора, о великий, могучий, правдивый и свободный русский язык!
Не будь тебя – как не впасть в отчаяние при виде всего, что совершается дома? Но нельзя верить, чтобы такой язык не был дан великому народу! И в этих строчках мы видим большую любовь, уважение, почет и гордость своим языком.
Русский язык настолько богат и разнообразен, что им мы можем выразить абсолютно все свои мысли и эмоции. Русский язык, как человек, может перевоплощаться в разные образы. Строгий, официальный стиль у него для официально-делового и публицистического текстов, нарядный, с яркими удивительными узорами для художественного и разговорного.
А также есть еще один – жаргонизмы. Неряшливый, грубый и неприятный. Он выражает не совсем чистые мысли.
Такую неряшливую форму нужно использовать как можно реже и тогда наш я зык будет выглядеть достойно.
Я люблю русский язык за то, что это мой родной язык. Ведь в нем для всего есть много хороших и понятных слов. Русский язык в умелых руках и опытных устах вместителен, выразителен, гибок.
Мы должны ценить, то, что русский язык дан именно нам – русскому народу и умело пользоваться, данным нам во владение богатым, метким, могучим и поистине волшебным русским языком.
Related posts:
Сочинение на тему “Мой родной язык в семье, обществе”
Сочинение на тему «Мой родной язык русский» 3 класс
План
1. Русский язык в нашем доме
2. Уроки русского языка и литературы
3. Любовь к родному языку
Мой родной язык русский. Я разговариваю по-русски дома, во дворе и в школе. Мои предки были русскими и жили всегда в России. Любовь к родному языку передаётся из поколения в поколение в нашей семье. Каждый человек, рожденный в своей стране, может легко научиться говорить на языке своих соотечественников. Но, основу необходимо закрепить.
Главную роль в формировании грамотного литературного языка берет на себя школа. В школе все уроки, кроме иностранного языка, проводятся на родном для нас языке. Мы учимся разговаривать и писать правильно. Я читаю много и понимаю, что наш язык очень красив и велик. Наши народные сказки являются ярким примером богатства и разнообразия русского языка. Сколько интересных и необычных слов можно встретить, читая сказки русских писателей! Поэты в своих стихах показывают нам то, какой русский язык мелодичный и красивый. Человек ведь не только разговаривает на родном языке, он ещё на нем и думает.
Русский язык находиться в душе каждого русского человека. По моему мнению, человек должен относиться с любовью и уважением к своему родному языку. Важно, научиться не только разговаривать по-русски, но и научиться любить свой язык.
Міні-сачыненне на тэму «Мой родны мову»
Пераадолеўшы ўсе эвалюцыйныя змены, мова стала такім, якім мы яго ўспрымаем зараз, якім карыстаемся ў сучасным свеце, каб перадаваць інфармацыю. Варта толькі задумацца, каб было, калі чалавек не мог рэалізаваць сваё права — валодаць роднай мовай. Напэўна, многія з тых дасягненняў і адкрыццяў, што мы маем на сённяшні дзень, былі б проста не дасканалыя і не адкрыты.
Наша родная мова — гэта часцінка народа, які акружае нас, гэта часцінка сям’і, дзе нараджаецца і расце чалавек, гэта часцінка, перш за ўсё, кожнага з нас. Гэта мая родная мова — гэта рускі, і я гэтым вельмі ганаруся. Менавіта на гэтым, родным для мяне мове, кажа самы вялікі і моцны народ свету. Вядома ж, ён адрозніваецца ад тых моваў, якія атачаюць нас у іншых краінах. Так, напрыклад, націск у ім рухомы, але затое, колькі слоў сабрана ў маім роднай мове!
Ды і цяжка не кахаць тую мову, які быў засвоена намі з малаком маці, і на якім казалі такія рускія пісьменнікі, як Пушкін, Лермантаў, Чэхаў, Дастаеўскі і многія іншыя. Гучны, багаты, меладычны і прыгожы, родная мова прымушае слухаць яго і захапляцца. Бо для ўсяго, што існуе ў гэтым свеце, у родным маёй мове знаходзяцца словы, якія трапна адзначаюць і падкрэсліваюць вартасці прадмета або з’явы.
У апошні час руская мова стаў мяняць свой склад, з’явілася вельмі шмат запазычаных слоў, слэнг. Але я спадзяюся, што нават гэта не перашкодзіць мойму роднай мовы і далей быць такім яркім і маляўнічым. Нам, носьбітам гэтай мовы. Застаецца толькі толькі паклапаціцца аб тым, каб захаваць яго і ўзбагаціць новымі словамі і выразамі.
Родная мова … Ён такі непаўторны, меладычны і пявучы, так як увабраў у сябе гул дуброў і лугоў, палёў і лясоў, духмяны, п’янлівы пах роднай зямлі. У народзе няма большага скарбы, чым яго мову. Бо менавіта мова — гэта характар народа, яго памяць, гісторыя і духоўнае магутнасьць. У ім адлюстроўваюцца звычаі, традыцыі, побыт народа, яго розум і вопыт, прыгажосць і сіла душы, ён яго, народа, колер і завязь. Яшчэ ў дзяцінстве родная мова дапамагае нам пазнаваць свет, адкрываць для сябе вялікі і чароўны свет жыцця. Без мовы не можа існаваць і развівацца грамадства, бо ён дапамагае людзям абменьвацца думкамі, выказваць свае пачуцці, дасягаць ўзаемаразумення, ствараць духоўныя каштоўнасці.
Слова вельмі шмат азначае ў жыцці. Як вядома, яно можа ўплываць на лёс, яно ўмомант змяняе размяшчэнне духу, робіць чалавека шчаслівым або разгубленым. Прыкра, калі чуеш, як часам, людзі скажаюць нашу мову такімі словамі, якіх не знойдзеш ні ў адным з слоўнікаў. Ці то грэбуючы, ці то не ведаючы мовы.
Той, хто грэбліва ставіцца да роднай мовы, да роднага народа, не заслугоўвае ўвагі і павагі. І гэта балюча нам, тым, хто любіць родную Украіну, родная мова. Мова служыць нам заўсёды. Шчырымі словамі мы звяралі ў дружбе, словамі пяшчотнымі адкрываем сэрца любімаму чалавеку, словамі вострымі і цвёрдымі, «быццам сталь», даем адпор ворагу. Нельга хадзіць па роднай зямлі, не зачароўваючы роднай мовай, ня ведаючы і ня вывучаючы яе.
Ўкраінская мова — гэта квяцістых, духмяны, неўвядальны кветка, які вечна квітнее, асільваючы час, кідаючы квяцістых стужку з мінулага ў будучыню. Яна выткаць і чырвонай калінай, і сінім барвинком, і вішнёвым колерам і духмянай Рутай-мятай. Ўкраінская мова — гэта неацэннае духоўнае багацце, з якім народ жыве, перадаючы з пакалення ў пакаленне мудрасць, славу, культуру і традыцыі. Наша ўкраінскае слова, хоць і памірала з голаду, і гаравала, пераследвалася і забаранялася, але выстаяла і адрадзілася і працягвае хваляваць сэрцы многіх. Нашай мовы патрэбен менавіта цяпер агонь любові і духоўная моц.
Калінавым, Салаўіны называюць ўкраінскія паэты нашу мову. Кожны паэт па-свойму, але разам з тым шчыра, з сыноў прыхільнасць ўзьвялічвае родную мову. Адна ўкраінская прымаўка кажа: «ласкавае слова і гадзюк зачароўваюць». Давайце шанаваць родную мову, паважаць і развіваць, клапаціцца пра яго чысціні і прыгажосці, старацца казаць адзін аднаму толькі добрыя словы, тады і свет вакол стане лепш, дабрэйшым.
Павучальнае складанне на тэму «Родная мова» распавядае чытачу аб карысці чытання і вывучэння граматыкі з ранніх гадоў. Маленькі чалавечак, як правіла, усе схоплівае на лёце, засвойваючы новую інфармацыю досыць лёгка і хутка. Школьнік, які ўмее прымяняць розныя маўленчыя абароты ў размове з апанентам, заўсёды цікавы грамадству адукаваных людзей.
На вялізнай планеце Зямля пражывае незлічонае мноства народаў. Краіны свету напоўнены людзьмі розных нацыянальнасцяў, культур і моў. Кожны чалавек даражыць сваімі каранямі і пачытае гісторыю роднай зямлі.
Асаблівай гонарам нацыі з’яўляецца родная мова. Таму ў школах Расіі вялікая ўвага надаецца вывучэнню менавіта рускай гаворкі. Першыя запісы з «Буквар» адкрываюць перад намі дзіўна багаты і, напоўнены яркімі фарбамі, свет роднай мовы.
Мы пачынаем чытаць, адкрываем для сябе літаратуру і захапляемся прыгожай і пісьменнай прамовай герояў любімых кніг. Узнікае жаданне самім авалодаць выдатным мастацтвам красамоўства, каб ўмела выказваць свае думкі патрэбнымі словамі.
Імкненне да вывучэння роднай мовы развівае наша ўяўленне і творчае мысленне. Мы пачынаем фантазіяваць, пераўвасабляцца ў розных персанажаў, гуляць сцэнкі са спектакляў або, нават, цэлыя прадстаўлення на школьнай сцэне.
Веданне роднай мовы робіць нас культурнымі і адукаванымі людзьмі. Цяжка асвоіць якую-небудзь навуку або атрымаць кваліфікаваную прафесію, калі не ўмець пісьменна размаўляць. Каб тлумачыцца зразумела і годна, трэба па-сапраўднаму кахаць роднае слова, ведаць яго значэнне і правільна ўжываць у сітуацыі, якая склалася.
Сёння жыццё людзей вельмі змянілася і дыктуе новыя правілы. Адным з іх з’яўляецца веданне замежных моў. Не кожнаму з нас лёгка даецца вывучэнне англійскай, нямецкай або французскай. Але, калі ў школьныя гады мы з усёй сур’ёзнасцю ставіліся да роднай мовы, то абавязкова асвоім і замежны.
Мэтанакіраванасць, цярпенне і працу заўсёды дораць багатыя плады ведаў тым, хто верыць ва ўласныя сілы, пераадольваючы любыя цяжкасці.
Внимание, только СЕГОДНЯ!
Сочинение на тему «Мой родной язык русский» 5 класс
1. Почему именно русский язык
2. Богатство русского языка
3. Русская литература
Русский язык я слышу с самого детства. Мои мама и папа родились и живут в России. Дома мы всегда разговариваем на русском языке. Любовь и уважение к родному языку прививают в первую очередь родители. Если ребенок слышит с самого раннего детства стихи и сказки на родном языке, он будет стремиться разговаривать на нем. Я считаю, что русский язык очень мелодичный и красивый.
Чтобы речь была богатой, с лёгкостью можно подобрать множество синонимов. С их помощью мы разнообразим нашу речь. Они помогают выразить наше настроение. Мы можем сказать, что устали что-то делать. Но, чтобы ярче показать нашу усталость, употребляем синонимы: утомиться, умаяться, выдохнуться или выбиться из сил. Не многие иностранные языки смогут похвастаться таким богатым лексическим запасом, как наш родной русский язык.
Великие писатели и поэты содействовали развитию родного языка. Они придумывали неологизмы и не позволяли стереть с памяти народа устаревшую лексику. А. С. Пушкин внёс огромный вклад в сохранение и развитие родного языка. Он с детства слушал сказки своей любимой няни на русском языке. Затем приложил много сил и времени, чтобы сохранить живой русский язык в своих произведениях. Многие отечественные поэты и писатели понимали, что в своих литературных творениях они смогут сохранить самобытность родного языка.
В русской литературе есть много произведений, которые восхваляют и славят русский язык. Очень ярко выразил мысль о том, что только литературные творения смогут сохранить язык, И. А. Бунин в своём стихотворении «Слово». Молчат гробницы, мумии и кости, — Лишь слову жизнь дана: Из древней тьмы, на мировом погосте, Звучат лишь Письмена. И нет у нас иного достоянья! Умейте же беречь Хоть в меру сил, в дни злобы и страданья, Наш дар бессмертный — речь. Вот поэтому необходимо беречь этот дар и приумножать. Носитель языка должен не только говорить на своём родном языке, но и знать произведения великих классиков. И, только тогда каждый житель нашей страны может с гордостью сказать:»Мой родной язык русский»!
Матчына мова — родная мова
Дзень беларускага пісьмен-ства праводзіцца штогод у першую нядзелю верасня.
Канцэпцыя гэтага свята прадугледжвае паказ адзінства беларускага друкаванага слова з гісторыяй і культурай беларускага народа, адлюстраванне гістарычнага шляху пісьменства і друку ў Беларусі.
У гэты дзень мы заўсёды аддаём даніну павагі ўсім тым, хто стаяў ля вытокаў беларускага мовазнаўства.
“Ад прадзедаў спакон вякоў нам засталася спадчына…”. І неад’емная частка яе — родная мова. Яна не проста сродак зносін, з дапамогай якога людзі наладжваюць сувязі, абменьваюцца інфармацыяй, яна — своеасаблівае люстэрка жыцця i працы народа, яго грамадскага i культурнага развіцця.
У кожным куточку Зямлі, дзе б’ецца беларускае сэрца, жыве беларуская мова. Жыве па-рознаму: у штодзённай гамонцы, у песнях і казках, у школьных падручніках і цудоўных творах літаратуры, нарэшце, проста жыве ў генах людзей, каб потым прагучаць з вуснаў іх дзяцей або ўнукаў. Менавіта праз родную мову, праз слова адраджаецца душа чалавека, душа народа, душа нацыі…
Цярністы шлях прайшла беларуская літаратура, перш чым дасягнула вяршынь свайго развіцця. Сёння мы з хваляваннем і гонарам вымаўляем імёны Ефрасінні Полацкай, Францыска Скарыны, Кірылы Тураўскага, Міколы Гусоўскага і іншых. Гэта яны пасеялі першыя зярняткі, з якіх пачала зараджацца беларуская мова і літаратура.
Матчына мова, родная мова. Менавіта так, шаноўна і ласкава, мы называем гэты бясцэнны духоўны набытак. Пра прыгажосць і багацце роднага слова, пра яго вялікае значэнне ў жыцці чалавека выказваліся такія вядомыя гістарычныя і культурныя дзеячы Беларусі, як Францішак Багушэвіч, Алаіза Пашкевіч і інш. Вялікі ўклад ва ўсталяванне і развіццё беларускай літаратурнай мовы, ва ўзвышэнне яе грамадскай і эстэтычнай годнасці ўнеслі Янка Купала і Якуб Колас, Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч і Максім Багдановіч, Васіль Быкаў і Ўладзімір Караткевіч і многія іншыя пісьменнікі Беларусі.
Моўная культура беларускага народа надзвычай багатая i самабытная. Яна ўвасоблена ў поўных чароўнага хараства песнях, у афарбаваных міфічнасцю легендах, паданнях, мудрых прыказках, у адмысловых загадках і магічна-таямнічых замовах i г.д. Гэтыя моўныя скарбы раскрываюць нам гісторыю народа, сведчаць пра яго сацыяльны інтэлект, далучаюць нас да маральных, эстэтычных каштоўнасцей, створаных народам за стагоддзі, дапамагаюць зразумець яго філасофію, мастацкія вобразы.
Любоў і павагу да мовы продкаў трэба выхоўваць з маленства. Сваёй унутранай культурай бацькі павінны паказваць прыклад сваім дзецям. Кожны маленькі беларус павінен ведаць роднае слова, плённа вывучаць яго. У многім пачатак гэтаму даюць, канешне ж, настаўнікі. На ўроках роднай мовы і літаратуры дзеці адкрываюць цудоўны свет беларускай пісьменнасці, яе адметнасць. Настаўнікі вучаць паважаць мову, любіць яе, шанаваць кнігу і друкаванае слова. Нягледзячы на актыўнае развіццё сучасных электронных носьбітаў інфармацыі, кніга, усё ж такі, не страчвае сваёй актуальнасці, дастойна вытрымлівае канкурэнцыю.
Мова — гэта тое, без чаго не можа жыць ніводны чалавек. Ёсць людзі, якія вельмі любяць, шануюць сваю родную мову, выступаюць у яе абарону. Любяць за тое, што яна прыгожая і мілагучная. За тое, што яна самая найлепшая за ўсе мовы ў свеце… І з гэтым нельга не пагадзіцца.
Мы павінны берагчы нашу мову — нашу спадчыну.
Мини-сочинение на тему Мой родной язык (Вариант 3)
У каждого человека, у каждого народа есть свой родной язык. Язык, который он должен знать, язык, на котором говорят его предки, язык, на котором будут говорить его потомки. Каждый человек должен хранить и уважать его. Даже при переезде в другую страну нужно не забывать откуда ты родом и на каком языке говоришь, ведь это – твоё наследие.
Мой родной язык – русский. Этот великий язык имеет огромную историю и могущество, он разнообразен и интересен. Чего стоит разнообразие слов, правил, таких как орфография, орфоэпия, пунктуация, приставки, предлоги, причастные и деепричастные обороты, абзацы и многое-многое другое! Интерес к великому русскому слову мне прививали с детства. Вполне возможно именно поэтому он мой любимый предмет в школе.
Мне очень интересно изучать новые правила, это так занимательно! Я должен знать свой родной язык, я его носитель, а он мой «второй отец». Моя учительница Валентина Евгеньевна – прекрасный знаток великого русского слова. Она помогает мне в его изучении на высшем уровне, она передает прелесть каждого слога, каждой буквы.
Великий русский язык хранит множество подвигов совершенных героями прошлого, настоящего и будет хранить в будущем. Такие люди как Петр I, Иван Грозный, Иосиф Виссарионович Сталин, Владимир Ильич Ульянов (Ленин), люди изменившие ход истории, воистину Люди с большой буквы!
По моему мнению русская литература – самое лучшая. Никакой язык не способен передать дух, настрой, величественность народа кроме как русский. Сколько великих поэтов сочинивших множество стихов, написавших множество поэм, чего стоит великое произведение Николая Васильевича Гоголя — «Мертвые Души».
Каждый народ, его судьба прямо связана с его языком. По-настоящему хранить и ценить родной язык могут только его носители, ведь они понимают, что их язык – лучший. У каждого народа это свой язык. Каждый народ должен его любить и уважать, это его прямая обязанность. Самый главный и важный дар которым наделен человек – его родной язык..
В последнее время очень многие стали забывать, что значит «родной язык». Люди стали слушать «чужую» музыку, делать свой выбор в пользу зарубежного. Я считаю это неправильным, люди должны гордиться своим языком, а не «отказываться» от него. Этими действиями народ проявляют максимально возможное неуважение к самому ценном у – родному языку.
Я горжусь тем, что я – носитель моего родного, могучего Русского языка.
↑ Сочинение на тему «Мой родной язык русский» класс
1. Русский язык в нашем доме
2. Уроки русского языка и литературы
3. Любовь к родному языку
Мой родной язык русский. Я разговариваю по-русски дома, во дворе и в школе. Мои предки были русскими и жили всегда в России. Любовь к родному языку передаётся из поколения в поколение в нашей семье. Каждый человек, рожденный в своей стране, может легко научиться говорить на языке своих соотечественников. Но, основу необходимо закрепить.
Главную роль в формировании грамотного литературного языка берет на себя школа. В школе все уроки, кроме иностранного языка, проводятся на родном для нас языке. Мы учимся разговаривать и писать правильно. Я читаю много и понимаю, что наш язык очень красив и велик. Наши народные сказки являются ярким примером богатства и разнообразия русского языка. Сколько интересных и необычных слов можно встретить, читая сказки русских писателей! Поэты в своих стихах показывают нам то, какой русский язык мелодичный и красивый. Человек ведь не только разговаривает на родном языке, он ещё на нем и думает.
Русский язык находиться в душе каждого русского человека. По моему мнению, человек должен относиться с любовью и уважением к своему родному языку. Важно, научиться не только разговаривать по-русски, но и научиться любить свой язык.
Міні-сачыненне на тэму «Мой родны мову»
Пераадолеўшы ўсе эвалюцыйныя змены, мова стала такім, якім мы яго ўспрымаем зараз, якім карыстаемся ў сучасным свеце, каб перадаваць інфармацыю. Варта толькі задумацца, каб было, калі чалавек не мог рэалізаваць сваё права — валодаць роднай мовай. Напэўна, многія з тых дасягненняў і адкрыццяў, што мы маем на сённяшні дзень, былі б проста не дасканалыя і не адкрыты.
Наша родная мова — гэта часцінка народа, які акружае нас, гэта часцінка сям’і, дзе нараджаецца і расце чалавек, гэта часцінка, перш за ўсё, кожнага з нас. Гэта мая родная мова — гэта рускі, і я гэтым вельмі ганаруся. Менавіта на гэтым, родным для мяне мове, кажа самы вялікі і моцны народ свету. Вядома ж, ён адрозніваецца ад тых моваў, якія атачаюць нас у іншых краінах. Так, напрыклад, націск у ім рухомы, але затое, колькі слоў сабрана ў маім роднай мове!
Ды і цяжка не кахаць тую мову, які быў засвоена намі з малаком маці, і на якім казалі такія рускія пісьменнікі, як Пушкін, Лермантаў, Чэхаў, Дастаеўскі і многія іншыя. Гучны, багаты, меладычны і прыгожы, родная мова прымушае слухаць яго і захапляцца. Бо для ўсяго, што існуе ў гэтым свеце, у родным маёй мове знаходзяцца словы, якія трапна адзначаюць і падкрэсліваюць вартасці прадмета або з’явы.
У апошні час руская мова стаў мяняць свой склад, з’явілася вельмі шмат запазычаных слоў, слэнг. Але я спадзяюся, што нават гэта не перашкодзіць мойму роднай мовы і далей быць такім яркім і маляўнічым. Нам, носьбітам гэтай мовы. Застаецца толькі толькі паклапаціцца аб тым, каб захаваць яго і ўзбагаціць новымі словамі і выразамі.
Родная мова … Ён такі непаўторны, меладычны і пявучы, так як увабраў у сябе гул дуброў і лугоў, палёў і лясоў, духмяны, п’янлівы пах роднай зямлі. У народзе няма большага скарбы, чым яго мову. Бо менавіта мова — гэта характар народа, яго памяць, гісторыя і духоўнае магутнасьць. У ім адлюстроўваюцца звычаі, традыцыі, побыт народа, яго розум і вопыт, прыгажосць і сіла душы, ён яго, народа, колер і завязь. Яшчэ ў дзяцінстве родная мова дапамагае нам пазнаваць свет, адкрываць для сябе вялікі і чароўны свет жыцця. Без мовы не можа існаваць і развівацца грамадства, бо ён дапамагае людзям абменьвацца думкамі, выказваць свае пачуцці, дасягаць ўзаемаразумення, ствараць духоўныя каштоўнасці.
Слова вельмі шмат азначае ў жыцці. Як вядома, яно можа ўплываць на лёс, яно ўмомант змяняе размяшчэнне духу, робіць чалавека шчаслівым або разгубленым. Прыкра, калі чуеш, як часам, людзі скажаюць нашу мову такімі словамі, якіх не знойдзеш ні ў адным з слоўнікаў. Ці то грэбуючы, ці то не ведаючы мовы.
Той, хто грэбліва ставіцца да роднай мовы, да роднага народа, не заслугоўвае ўвагі і павагі. І гэта балюча нам, тым, хто любіць родную Украіну, родная мова. Мова служыць нам заўсёды. Шчырымі словамі мы звяралі ў дружбе, словамі пяшчотнымі адкрываем сэрца любімаму чалавеку, словамі вострымі і цвёрдымі, «быццам сталь», даем адпор ворагу. Нельга хадзіць па роднай зямлі, не зачароўваючы роднай мовай, ня ведаючы і ня вывучаючы яе.
Ўкраінская мова — гэта квяцістых, духмяны, неўвядальны кветка, які вечна квітнее, асільваючы час, кідаючы квяцістых стужку з мінулага ў будучыню. Яна выткаць і чырвонай калінай, і сінім барвинком, і вішнёвым колерам і духмянай Рутай-мятай. Ўкраінская мова — гэта неацэннае духоўнае багацце, з якім народ жыве, перадаючы з пакалення ў пакаленне мудрасць, славу, культуру і традыцыі. Наша ўкраінскае слова, хоць і памірала з голаду, і гаравала, пераследвалася і забаранялася, але выстаяла і адрадзілася і працягвае хваляваць сэрцы многіх. Нашай мовы патрэбен менавіта цяпер агонь любові і духоўная моц.
Калінавым, Салаўіны называюць ўкраінскія паэты нашу мову. Кожны паэт па-свойму, але разам з тым шчыра, з сыноў прыхільнасць ўзьвялічвае родную мову. Адна ўкраінская прымаўка кажа: «ласкавае слова і гадзюк зачароўваюць». Давайце шанаваць родную мову, паважаць і развіваць, клапаціцца пра яго чысціні і прыгажосці, старацца казаць адзін аднаму толькі добрыя словы, тады і свет вакол стане лепш, дабрэйшым.
Павучальнае складанне на тэму «Родная мова» распавядае чытачу аб карысці чытання і вывучэння граматыкі з ранніх гадоў. Маленькі чалавечак, як правіла, усе схоплівае на лёце, засвойваючы новую інфармацыю досыць лёгка і хутка. Школьнік, які ўмее прымяняць розныя маўленчыя абароты ў размове з апанентам, заўсёды цікавы грамадству адукаваных людзей.
На вялізнай планеце Зямля пражывае незлічонае мноства народаў. Краіны свету напоўнены людзьмі розных нацыянальнасцяў, культур і моў. Кожны чалавек даражыць сваімі каранямі і пачытае гісторыю роднай зямлі.
Асаблівай гонарам нацыі з’яўляецца родная мова. Таму ў школах Расіі вялікая ўвага надаецца вывучэнню менавіта рускай гаворкі. Першыя запісы з «Буквар» адкрываюць перад намі дзіўна багаты і, напоўнены яркімі фарбамі, свет роднай мовы.
Мы пачынаем чытаць, адкрываем для сябе літаратуру і захапляемся прыгожай і пісьменнай прамовай герояў любімых кніг. Узнікае жаданне самім авалодаць выдатным мастацтвам красамоўства, каб ўмела выказваць свае думкі патрэбнымі словамі.
Імкненне да вывучэння роднай мовы развівае наша ўяўленне і творчае мысленне. Мы пачынаем фантазіяваць, пераўвасабляцца ў розных персанажаў, гуляць сцэнкі са спектакляў або, нават, цэлыя прадстаўлення на школьнай сцэне.
Веданне роднай мовы робіць нас культурнымі і адукаванымі людзьмі. Цяжка асвоіць якую-небудзь навуку або атрымаць кваліфікаваную прафесію, калі не ўмець пісьменна размаўляць. Каб тлумачыцца зразумела і годна, трэба па-сапраўднаму кахаць роднае слова, ведаць яго значэнне і правільна ўжываць у сітуацыі, якая склалася.
Сёння жыццё людзей вельмі змянілася і дыктуе новыя правілы. Адным з іх з’яўляецца веданне замежных моў. Не кожнаму з нас лёгка даецца вывучэнне англійскай, нямецкай або французскай. Але, калі ў школьныя гады мы з усёй сур’ёзнасцю ставіліся да роднай мовы, то абавязкова асвоім і замежны.
Мэтанакіраванасць, цярпенне і працу заўсёды дораць багатыя плады ведаў тым, хто верыць ва ўласныя сілы, пераадольваючы любыя цяжкасці.
Внимание, только СЕГОДНЯ!
Матчына мова — родная мова
Дзень беларускага пісьмен-ства праводзіцца штогод у першую нядзелю верасня.
Канцэпцыя гэтага свята прадугледжвае паказ адзінства беларускага друкаванага слова з гісторыяй і культурай беларускага народа, адлюстраванне гістарычнага шляху пісьменства і друку ў Беларусі.
У гэты дзень мы заўсёды аддаём даніну павагі ўсім тым, хто стаяў ля вытокаў беларускага мовазнаўства.
“Ад прадзедаў спакон вякоў нам засталася спадчына…”. І неад’емная частка яе — родная мова. Яна не проста сродак зносін, з дапамогай якога людзі наладжваюць сувязі, абменьваюцца інфармацыяй, яна — своеасаблівае люстэрка жыцця i працы народа, яго грамадскага i культурнага развіцця.
У кожным куточку Зямлі, дзе б’ецца беларускае сэрца, жыве беларуская мова. Жыве па-рознаму: у штодзённай гамонцы, у песнях і казках, у школьных падручніках і цудоўных творах літаратуры, нарэшце, проста жыве ў генах людзей, каб потым прагучаць з вуснаў іх дзяцей або ўнукаў. Менавіта праз родную мову, праз слова адраджаецца душа чалавека, душа народа, душа нацыі…
Цярністы шлях прайшла беларуская літаратура, перш чым дасягнула вяршынь свайго развіцця. Сёння мы з хваляваннем і гонарам вымаўляем імёны Ефрасінні Полацкай, Францыска Скарыны, Кірылы Тураўскага, Міколы Гусоўскага і іншых. Гэта яны пасеялі першыя зярняткі, з якіх пачала зараджацца беларуская мова і літаратура.
Матчына мова, родная мова. Менавіта так, шаноўна і ласкава, мы называем гэты бясцэнны духоўны набытак. Пра прыгажосць і багацце роднага слова, пра яго вялікае значэнне ў жыцці чалавека выказваліся такія вядомыя гістарычныя і культурныя дзеячы Беларусі, як Францішак Багушэвіч, Алаіза Пашкевіч і інш. Вялікі ўклад ва ўсталяванне і развіццё беларускай літаратурнай мовы, ва ўзвышэнне яе грамадскай і эстэтычнай годнасці ўнеслі Янка Купала і Якуб Колас, Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч і Максім Багдановіч, Васіль Быкаў і Ўладзімір Караткевіч і многія іншыя пісьменнікі Беларусі.
Моўная культура беларускага народа надзвычай багатая i самабытная. Яна ўвасоблена ў поўных чароўнага хараства песнях, у афарбаваных міфічнасцю легендах, паданнях, мудрых прыказках, у адмысловых загадках і магічна-таямнічых замовах i г.д. Гэтыя моўныя скарбы раскрываюць нам гісторыю народа, сведчаць пра яго сацыяльны інтэлект, далучаюць нас да маральных, эстэтычных каштоўнасцей, створаных народам за стагоддзі, дапамагаюць зразумець яго філасофію, мастацкія вобразы.
Любоў і павагу да мовы продкаў трэба выхоўваць з маленства. Сваёй унутранай культурай бацькі павінны паказваць прыклад сваім дзецям. Кожны маленькі беларус павінен ведаць роднае слова, плённа вывучаць яго. У многім пачатак гэтаму даюць, канешне ж, настаўнікі. На ўроках роднай мовы і літаратуры дзеці адкрываюць цудоўны свет беларускай пісьменнасці, яе адметнасць. Настаўнікі вучаць паважаць мову, любіць яе, шанаваць кнігу і друкаванае слова. Нягледзячы на актыўнае развіццё сучасных электронных носьбітаў інфармацыі, кніга, усё ж такі, не страчвае сваёй актуальнасці, дастойна вытрымлівае канкурэнцыю.
Мова — гэта тое, без чаго не можа жыць ніводны чалавек. Ёсць людзі, якія вельмі любяць, шануюць сваю родную мову, выступаюць у яе абарону. Любяць за тое, што яна прыгожая і мілагучная. За тое, што яна самая найлепшая за ўсе мовы ў свеце… І з гэтым нельга не пагадзіцца.
Мы павінны берагчы нашу мову — нашу спадчыну.
Марыя БУХАВЕЦ, “ЛК”.
Популярные сочинения
Чуть ли не каждый пятый в мире знает великого русского поэта и драматурга Александра Сергеевича Пушкина. После себя он оставил тысячи лучших произведений, которые в школах изучают по сей день.
Я часто задумываюсь о том, что же такое «внутренний мир человека»? Внутренний мир человека — это его
Главным героем в сказке является Иван-дурак, служащий царю. Царь был очень привередливый, он не думал о своем государстве, а также жестоко относился к своим подчиненным.